چند وقت پیش رفته بودیم خونه مادر آقای خونه .یه خونه ویلایی بزرگ دارن با یه باغچه که بی شباهت به یه قطعه از جنگل نیست و در ته این باغچه مخوف و پردارو درخت یه لونه وچند تا مرغ بلا.

اون روز که ما اونجا بودیم پسر و دختر جاری محترم هم اونجا بودن .یه پسر7 ساله (50کیلویی !!)و یه دختر 5 ساله (همسن محمدجواد) اما جونم براتون بگه که بچه نگو بگو هیولا بس که این دوتا بچه شیطون و خرابکارو حرف گوش نکنند.

خلاصه سه تایی رفته بودن توی حیاط .من هم رفتم تا مواظب باشم شری به پا نکنند که این آقا هادی(همون هیولا 7 سالهه) با طرفه العینی یکی از مرغها رو گرفت و دنبال محمدجواد کرد .محمدجواد هم که شوکه شده بود چشمهاشو بسته بود و فقط جیغ میزد وتلاشهای مادرنه من برای توجیه این مطلب که مرغ ترس نداره و الان این مرغ بیچاره است که داره سکته میکنه کاملا بی نتیجه بود  .از طرفی هرکاری میکردم هادی را دور کنم ویا مجبورش کنم مرغ را رها کند هم سودی نداشت.

چشمم به یک جارو شکسته گوشه حیاط افتاد جارو را برداشتم وهادی را تهدید کردم ودوبار هم با جارو به باسنش زدم .خنده ای از سر شیطنت کرد و فرار را بر قرار ترجیح داد وکلی طول کشید تا محمدجواد ساکت شد وفهمید که مرغ بیچاره چقدر بیشتر از خودش ترسیده بوده...

حالا امروز بعد از چند وقت موقع ظرف شستن آمده آشپزخانه وباقیافه ای روانشناس گونه میپرسدکه

محمدجواد:مامان تو با جارو زدی به باسن هادی؟

خانوم خونه:بعله زدم...(در حالی که شدیدا غرق در شستن ظرفها بودم)

محمدجواد:خیلی کاری زشتی کردی.

خانوم خونه:من؟

محمدجواد:بعله شما.این چه طرز رفتار با یه بچه است.

تو رو خدا موضوع را رها کنید وبه این جمله آخر توجه کنید طرز رفتار!!!

حیرت کردم واقعا بچه ها گاهی حرفهایی میزنند که آدم از تعجب غش میکند!!!!

                            اعیاد شعبانیه بر همگان مبارک  

امام حسین (ع) فرمودند:

لا یأمن یوم القیامة إلا من خاف الله فی الدنیا.
هیچ کس روز قیامت در امان نیست ، مگر آن که در دنیا خدا ترس باشد.

(بحار الانوار، ج 44، ص 192 )

مَن صَامَ ثَلَاثَةَ أَیامٍ مِن شَعبَانَ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ وَ کانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) شَفِیعَهُ یومَ القِیامَةِ

هر کسی که سه روز از ماه شعبان را روزه بگیرد؛ بهشت بر او واجب می شود و در قیامت نیز پیامبر(ص) شفیع او خواهد بود

وسائل ‏الشیعة ج 10 ، صفحه90