می‏گویند: شما در عصر فضا و اتم زندگی می‏کنید آنگاه بر کسی اشک می‏ریزد که صدها سال پیش در گذشته است و بر مزارهایی سفر می‏نمایید که چیزی جز صخره و سنگ نمی‏باشد؟!

در پاسخ می‏گوئیم :«چنانکه گفته‏اند: «بعد زمان» را در «ابدیت» اثری نیست ابدیت را در ماورای زمان ـ در عرصه‏ای برتر از زمان ـ حکومت است ابدیت همیشگی است. جاودانان رهبران بزرگ بشریت به ابدیت تعلق دارند، از این رو قرن ها نیز در طول حیات معنوی آنان، مفهوم متداول خود را از دست می‏دهند. ¹

حسین بن علی (علیه السلام) از زمره جاودانان از رهبران بزرگ بشریت است سخن از وی سخن از تاریخ نیست سخن روز است. سخن از ابدیت است سخن از همیشگی خروشان و شکوفا و پر فروز است.

این زنده جاوید نزدیک چهارده قرن به حساب تاریخ پس از مرگ جسمانیش همچنان امروز نیز بر دلها حکومت می‏کند و هنوز پرتو وجودش نه تنها در حیات ما بلکه در حیات جهان معاصر ودر عصر فضا و اتم «حوادث بی نظیر» ایجاد می‏کند و به صورت یکی از «شور انگیزترین حماسه‏های تاریخ بشریت» در آمده و همه ساله نیرومندترین امواج احساسات میلیون ها انسان را در اطراف خود بر می‏انگیزد و مراسمی پرشورتر و هیجان انگیزتر ازهر مراسم دیگر به وجود می‏آورد .

راستی چرا به این حادثه تاریخی ـ که شاید در تاریخ مشابه فراوان دارد ـ اهیمت داده می‏شود؟ ! چرا مراسم بزرگداشت این خاطره هر سال پرشکوهتر و پرهیجان‏تر از سال پیش برگزار می‏گردد؟ این همه تعظیم و تکریم و سپاس این همه سوز و گداز پس از چهارده قرن، آخر برای چیست؟ آن را چه معنائی است؟!

حقیقت این است که این زنده جاوید پس از قرن ها، همچنان بر قلب های انسان های آزاده قدرتمندانه حکومت می‏کند و در جامعه «موج معنوی» ایجاد می‏نماید. حتی هنوز هم به طور عمیق یک قدرت محرک معنوی و یک نیروی کنترل اجتماعی بزرگ به شمار می‏رود.

اما از زیارت زیارتگاه های مقدس هرگز سنگ ها و صخره‏ها هدف و غایت نمی‏باشند چه اگر غرض خود آنها می‏بود همین کوه ها سر به فلک کشیده ‏انسان را از مشقت سفر و طی راه های طولانی بی نیاز می‏ساخت پس مقصود بالذات صاحب مزار است وبزرگ داشتن سنگ ها به جهت شرف انتساب به صاحبان آن مزارها است مانند محترم داشتن جلد قرآن کریم وسنگ ها و آجرهائی که خانه کعبه و مسجد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و سایر اماکن مقدس از آنها ساخته شده است .

الان می‏بینیم که دولت ها و ملت ها در حفظ مقبره‏های شخصیت های بزرگ خویش می‏کوشند و به دور آنها هاله تقدیس می‏کشند.

حقیقت این است که این زنده جاوید پس از قرن ها، همچنان بر قلب های انسان های آزاده قدرتمندانه حکومت می‏کند و در جامعه «موج معنوی» ایجاد می‏نماید. حتی هنوز هم به طور عمیق یک قدرت محرک معنوی و یک نیروی کنترل اجتماعی بزرگ به شمار می‏رود

در تاریخ نوشته‏اند هنگامی که سر مبارک حسین (علیه السلام) را به نزد یزید آوردند وی در مجلس شراب حضور داشت اتفاقا قاصدی از طرف پادشاه روم به مجلس یزید بار یافت و سر مبارک حسین (علیه السلام) را در مقابل یزید مشاهده کرد و چون دانست که آن سر مبارک به حسین (علیه السلام) تعلق دارد عمل یزید را به شدت نکوهش نمود و گفت ای یزید داستان «کلیسای حافر» را شنیده‏ای؟ گفت چگونه است؟ رومی گفت: در پیش ما مکانی است که گویند خر عیسی از آنجا گذر کرده است در آنجا کلیسائی بنا نهاده‏اند که نام آن به سم خر عیسی منسوب بوده و به کنیسه حافر «سم» شهرت دارد ما هر سال به زیارت آنجا می‏رویم و نذورات خود را به آنجا اهدا می‏کنیم. این روش و عادت ماست در حق سم الاغی که به عقیده ایشان همان الاغ حضرت عیسی (ع) ، بوده اما شما فرزند پیغمبرتان را می کشید و این چنین بی حرمتی می کنید! خداوند خیر و برکت را از میان شما بردارد و دینتان را بر شما مبارک نگرداند!

روی این حساب ای یزید من گواهی می‏دهم که تو خطا کاری و از راه راست به دوری! یزید خشمگین شد و به کشتن قاصد فرمان داد رومی به سوی سر نازنین حسین (علیه السلام) رفت و آن را بوسید و شهادتین بر زبان جاری کرد و سپس او را گرفتند و بر در قصر به دار کشیدند.²

زیارت، ارتباط روحی زائر با صاحب قبر است زائر قبر ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) با آن حضرت تجدید بیعت می‏نماید و لذا ائمه اطهار علیهم السلام با توصیه و ترغیب به زیارت سالار شهیدان این نهضت مقدس را برای همیشه زنده و جاوید نگه‏داشته‏اند البته زیارت همه امامان مورد تأکید است ولی روایاتی که در ترغیب و تشویق زیارت امام حسین (علیه السلام) رسیده فوق العاده زیاد است امامان با این توصیه‏ها در صدد آن بودند که شیعیان پیوستگی عملی با اهداف آن بزرگوار داشته باشند. امام سجاد (علیه السلام) که خود چندین بار مخفیانه به زیارت سالار شهیدان رفته در گفتار خویش نیز سفارش زیادی به زیارت امام حسین (علیه السلام) داشته است.

«ابو حمزه ثمالی» گوید: از امام سجاد (علیه السلام) در مورد زیارت امام حسین (علیه السلام) پرسیدم، حضرت فرمود:

«زُره کل یوم فان لم تقدر فکل جمعة فان لم تقدر فکل شهر فمن لم یزره فقد استخف بحق رسول الله (صلی الله علیه و آله)³«هر روز آن حضرت را زیارت کن، اگر نمی‏توانی هفته‏ای یک بار، اگر نمی‏توانی ماهی یکبار، پس کسی که اصلا آن حضرت را زیارت نکند، درحقیقت حریم رسول الله را خفیف شمرده است».

ولی مهمتر از سوگواری و زیارت آشنایی به مکتب امام حسین و شهدای کربلا و پیوستگی عملی به اهداف بلند آن بزرگوار است. مهم پاک بودن و پاک زیستن و درست اندیشیدن و تأسی عملی به او است.

منبع:سایت تبیان

تاسوعا و عاشورا گذشت ...

گویی این دور هر ساله ادامه دارد...

انگار بشر به سبب این ظلم بزرگ محکوم به توقف در زمان شده ...

هرسال در عاشورا اماممان را سر میبرند و خانواده اش را به اسارت میبرند اما...

ما در پیله هامان گرفتاریم در تجملات و آرزوهامان گرفتاریم ...

اسیر روزمرگیها شده ایم...

طناب شهوات رانمیبریم تا پای بر زمین عدل و نجات بگذاریم....

حجت خدا (عج) را فراموش کرده ایم ...

کاش ما هم باشیم ،در آن سال که در عاشورایش سر عمر سعد بریده شود

وکار شیطان یکسره شود...

آن سالی که دیگر زینب(س) عصر عاشورایش اسیر نباشد...

این از اسرار دست نیافتنی است
تنها این را می‌دانم
که تو می‌دانستی
اصغر جز از نوک سه شعبه سیراب نخواهد شد
اما چگونه رضا به این شدی؟
چه می‌گویم
....
این از اسرار است
گویا از دید تو
اصغر نیز قطره‌ای است
که برای ماندن باید به دریا برسد
این نهایت دلسوزی تو بود برای اصغر کوچک
اگر او ذبیح پدر بود
تو ذبیح الله بودی
و این فرهنگ توست
که باید برای پاک‌ها فدا شد
از این روست
که اصغر باید فدای آئین پدر می‌شد

عبدالحسن اطمینان زاده

زیارت امام حسین(ع) {دعا برای ظهور امام عصر (عج)فراموش نشود}

رفته رفته به روز دهم نزدیک میشویم ...با اینکه به وقوع روز واقعه یقین داریم اما... با خودم می اندیشم کاش میشد تاریخ را متوقف کرد ...کاش میشد کاری کرد ... چه کنم ...چه از دستم میآید ...عجیب حس در ماندگی روحم را در هم میپیچد ...می دانم امسال هم در عصر عاشورا وجود همه انسانهای آزاده پر از عقده خواهد شد ...میدانم امسال هم ...

اگر ما حسینی تر بودیم واگر انتظارمان با همه وجود بود امسال عاشورایی دیگر داشتیم...تلاشهایمان کم بوده ...رخوت و روزمرگی دورمان کرده از هدفمان ...

اگر مولایمان(عج) ظهور کرده بودند ... چه عاشورایی میشد ...